İnsan doğup, sonrasında insan olmayı beceremeyenler, sizinle yaşamak çok ağır!
İyi ve kötü insan yok. İnsan olan ve insan olmayı beceremeyenler var. Doktor, Avukat, Öğretmen, Mühendis, İşçi, Patron…
Etiketinin ne olduğu değil, ne kadar insan olabildiği önemli…
İnsanoğlu istedikçe ister. Yetinmeyi bilmeyen varlıklarız maalesef. Oysa ki , ihtiyacımızdan fazla olan her şey zehirdir. Fazla güç, fazla yiyecek, fazla ihtiras, fazla öfke, fazla neşe…
“Yaşamın özü ve şifası dengede kalabilmektir” derler, doğrudur. O halde dengede kalmayı deneyin.
Söyleyecek çok şey var ama sıkıldık. Önceleri müthiş bir hevesle düşüncelerimizi, fikirlerimizi kolaylıkla paylaşacağımız insanlar vardı, şimdi ise kimseler soru sormasın istiyoruz. Sorduklarında ise üzerini örtbas edip sessiz kalmayı tercih ediyoruz. Galiba büyük çoğunluğumuz birinci tekil şahıs olmayı tercihledik ve yalnızlığa mahkûm olduk. Bu yalnızlık gün geçtikçe daha da artıyor ve insanlar giderek insani duygulardan uzaklaşıyor.
Aslına bakarsanız, söylenecek, konuşulacak o kadar çok şey var ki… Fakat biz iletişim kurma noktasında sürekli sınıfta kalıyoruz. Sorun büyük ve kimse görmek istemiyor. Söyleyecek çok şeyimiz var aslında ama bugüne kadar anlattıklarımız hiçbir işe yaramadığından konuşmak istemiyoruz galiba.
İlber Ortaylı’nın çok sevdiğim bir sözü vardır; “İnsana değer katan insanla beraber olun.”
Her zaman sizin görüşlerinize saygı duyan insanlığınıza değer katan insanlarla beraber olmanız dileği ile…
