En büyük yanılgımız camia olarak, bir maç kazandığımızda her şey bitmiş gibi davranmak. Ama geldiğimiz noktada görüyoruz ki işin rengi çok ama çok farklı. İki galibiyet ile elde ettiğimiz krediyi tükettiğimiz, ligdeki sıralamamızdan belli. Yeniden küme düşme hattının içerisindeyiz. Kendi evimizde Göztepe’yi mağlup edemezken, rakiplerimizin elde ettiği flaş skorlara baka kaldık.
Asıl düşündürücü nokta artık ipin ucu bizde değil. Kendi göbeğimizi kendimizin kesme avantajımızı da kaybettik. Daha önce küçükte olsa puan sıralamasında olmak bize maçlarımızı kazanmamız halinde rakipleri beklememe avantajı getiriyordu. Şimdi o da yok elimizde. Çünkü sadece kazanmamız artık yeterli değil, rakiplerimizin de kaybetmesi gerekiyor. Yani oyunun kurallarını biz değil rakiplerimiz koyuyor.
Peki bu hafta bize neyi gösterdi? Açık ve net olarak her takımın her takımı yenebileceğini gösterdi. Bizim tutmamız gereken nokta işte burası. Yani bugün oynayacağımız Trabzonspor maçından galibiyet ile ayrılmamamız için hiçbir sebep yok. Evet, zor bir maç olacak. Ama zorluk derecesi maçlarda rakiplerimizin neler yaptığını gördük. Biz neden yapamayalım?
Karadeniz’de bordo-mavili takıma pek şansımızın tuttuğunu söyleyemeyiz elbette. Tribünlerde ebedi dostluk, sahada ise kıyasıya bir rekabet verdiğimiz Trabzonspor geçtiğimiz hafta berabere kalarak önemli bir avantajı değerlendiremedi. Hedeflerinden kopmamak için bu maça daha büyük önem verecekleri kesin. Ama bizim kadar puana ihtiyaçları var mı sanmam. Yani demek istediğim bizim onlardan çok daha fazla istememiz, arzulamamız ve bu uğurda mücadele etmemiz gerekiyor.
Eğer biz bu ligde kalmak istiyorsak, her maça ama her maça kazanmak için çıkmak zorundayız. Bugün oynayacağımız Trabzonspor maçı da bunlardan bir tanesi. İstemek, bunun için mücadele etmek işin olmazsa olmazı. Bizler takıma inanıyoruz. Karadeniz’den getirilecek üç puan ligdeki dengeleri tamamen alt-üst edeceği gibi avantajın yeniden bize geçmesini sağlayacak.
Gözümüz, kulağımız üç puanda olacak. Neden olmasın!
