Beyaz önlük ilk defa Roma Senatosu seçimlerinde adayların saf ve temiz oluşunu simgelemek için kullanıldı.
1800'lü yılların sonlarına doğru doktorlar bilim adamı olduklarını göstermek için iyi bir üne sahip olan beyaz önlüğü giymeye başladı ve zamanla doktorların sembolü haline geldi.
Umudun ve şifanın rengi olarak da anılan beyaz önlük dünya genelinde her 8 doktordan biri tarafından kullanılıyor.
Günümüzde de sağlık çalışanları gerek temizliği gerek anlamı açısından beyazı tercih ediyor. Sağlık çalışanlarının kullandığı önlük ve kıyafetlerde alpaka kumaş kullanılması ve bedeninin uygun seçilmesi önem arz ediyor.
Doktor, hemşire ve sağlık çalışanlarının kıyafet seçimlerinin yanı sıra bir diğer önemli nokta ise; uzun süre ve çoğunlukla da ayakta çalışan sağlık personelinin sabo terlikleri. Bu terlikler ortopedik olması nedeniyle sağlık çalışanlarına öneriliyor.
Doktorlarımız başta olmak üzere sağlık çalışanları da beyaz giyiyor, bunun nedenini öğrendik. Elimizi vicdanımız koyalım, genel anlamda sağlık çalışanları kıyafetleri ile doğru orantılı davranış sergiliyor mu? Yani sadece kostümü beyaz ama yüzleri gülmez, ilgisiz mi?
Tamam, sağlıkta çağ atladık ama insanlıkta sınıfta mı kaldık? Özel hastanelere gidiyorsunuz, rahatsızlığınız, şikâyetiniz ne olursa olsun mutlaka tahlil isteniyor. Mesela başınız ağrıyor, tahlile. Katkı payı kuvvetli ise hekim güler yüz gösteriyor. Ya devlete ait hastanelerde? Bu ilgisiz sevgisiz tavır zaten girişte başlıyor. Güvenlik görevlileri olsun, bankoda görevli hanımlar olsun, yüzünüze bakmaya tenezzül etmeden, sertçe gideceğiniz yeri söylüyorlar. Oysa oraya gelen kişi hasta. Kendi aile bireyleriniz rahatsızlansa nasıl davranırsınız? Hasta ilgi bekler, güler yüz bekler. Elbette idealist sağlık çalışanları var, ama ne yazık ki azınlıkta.
Hastanelerin yükü hafiflesin diye hükümet aile hekimliği kurdu. Gidin bakın yüzünüze bakan var mı? Kayıt alanlar sanki kırk yıllık ahbap gibi, “Kimliğini ver, TC’ni söyle” diye tansiyonu zaten yükseltir. Gerek aile hekimleri olsun ve gerekse devlete ait hastanelerde olsun içeri giren hastayı ayakta karşılayan sağlık personeli, doktor görmedik, duymadık. Bari güler yüzle “Hoş geldiniz, ne şikâyetiniz var?” deseniz? Bıçak parası işine girmiyoruz. O artık alenen istenen bir durum. Özel hastanelerde bıçak parası pazarlığa kalmış. Devletin verdiği katkı konuşulmuyor bile.
Bu sağlık çalışanları, ister doktor, hemşire, ebe, teknisyen, ambulans şoförü, ne görev yapıyorlarsa içimizden çıkan kişiler. Hizmet sektöründe çalışıyor, şartları, iş temposunu ve kazançlarını bilerek bu işe giriyorlar. İşlerinden şikâyet hakları elbette yok. Ama onlardan beklenilen güler yüz. Çok mu zor? Şahsen Şehir Hastanesi Göz Kliniği’ne randevulu gittiğimizde doktorun 25 dakika telefonla sohbeti için kapıda bekledik, asistanı telefonda oyun oynuyordu. Şiddete, sağlık personeline, öğretmenlere, kadınlara, çocuklara şiddetin her türlüsüne karşıyız, ama...
Beyaz giyinen insanlar, lütfen güler yüz gösteriniz, bu aldığınızı helal ettirir, ailenize helal kazanç götürmenizi sağlar ve aynı zamanda güler yüz bir ibadettir. İnananlar için...
