Türk-İş’in araştırmasına göre ülkemizde son durum ürkütücü:
Açlık sınırı 16 Bin 793 lira…
Yoksulluk sınırı 54 bin 855 lira…
Buradan anlaşılan açlıkla boğuşan yoksullar ülkesi olmuşuz!
Geçim derdi desen her geçen gün daha da büyüyerek insanlarımızın üzerine kâbus gibi çöküyor!
Özellikle dar gelirliler, asgari ücretliler ve 10 bin lira ile geçinmeye çalışan emekliler…
Emekli maaşları bilindiği üzere uzun yıllardan bu yana sürekli olarak açlık sınırı ve asgari ücretin altında kalmaktadır.
Asgari ücret adı üstünde en düşük maaş demek olduğuna göre neden emekli maaşları asgari ücrete eşit olmaz, olamaz diyen birçok emekliye rast gelmişsinizdir.
Haksızda sayılmazlar bir emekli maaşı açlık sınırının da üstünde olması gerekirken bulunduğumuz konuma bakın! Haliyle bu durum gündemin ilk sıralarında herkesi konuşturuyor.
Ülke sathında yaşanan bu durum büyük bir kesimin can sıkıntısının dozajını daha da artmasına vesile olurken, bütün bu olan bitenin karşısında hiçbir şey yokmuş gibi davranan, kısacası duyarsızlık konusunda zirve yapan bir kesimde var maalesef.
Onlar genelde yangına körükle ilerleyen yemek ve içecek sunan fahiş fiyatlı restoran ve kafeler...
Öyle bir ülke olduk ki, destek yerine köstek olunuyor yeter ki fiyatları artırmak için bir bahane bulalım.
Herhangi bir dükkân sahibine fiyatlar neden yüksek dediğimizde, satıcı hemen,
“Abla doların durumu belli. Bugün aldın aldın, yarın bu fiyata da bulamazsın.” deyip işin içinden sıyrılıyorlar.
Uzun uzadıya çok daha fazlasını yazabiliriz ama böyle bir topluma ne anlatılabilir ki? Herkes olaylara kendi penceresinden bakmaya alışmış. İşin özü, bindik alamete, gidiyoruz kıyamete galiba…
